De kunsten inzetten om bepaalde vraagstukken van een andere kant te kunnen belichten, dat is arts therapy. Deze aanpak valt binnen de vaktherapie, de creatieve- of de non-verbale therapie: termen die ontwikkeld zijn voor therapeutische werk waarbij het gesproken woord niet centraal staat. Wat niet wil zeggen dat er niet gepraat wordt. Maar soms kunnen we via methodieken uit de kunsten blokkades in beweging krijgen en structuren tot uitdrukking brengen – net omdat er niet dadelijk woorden voor zijn.
Arts Therapy
de kunsten als therapeutisch middel
Dankzij mijn jarenlange ervaring als theatermaker, als docent Beeldende Kunsten en als docent Theater heb ik een arsenaal aan mogelijkheden opgebouwd. Die laten me toe om via verschillende spelvormen en met verschillende beeldende methodieken aan de slag te gaan.
Dat doe ik ook met zeer verschillende mensen, van alle achtergronden en leeftijden. Veiligheid, discretie, gelijkwaardigheid en ontmoeting zijn daarbij altijd de basiselementen. Iedereen is uniek, maar altijd gaan we voor een verdiepend traject waarbij er vanuit de hulpvraag wordt gewerkt.
Werkvormen uit het theater of het beeldend werken hebben unieke mogelijkheden. Ze bieden de kans om beweging, verbeelding en taal anders in te zetten. De regels van het witte blad en de spelvloer zijn anders – ruimer en vrijer – dan die van de maatschappelijke context waar je je dagelijks in beweegt.
Zo kan je zaken uitproberen en een andere taal benutten en dat in een veilige omkadering. Hierin ontdek je nieuwe dingen en andere mogelijkheden van jezelf, en die geven je misschien weer nieuwe inzichten.
“Een praktijk als creatief therapeut is een complexe aangelegenheid, een kronkelweg met vele verrassingen en onverwachte wendingen, met aarzelingen en haperingen ook. Het is een weg die door elkeen op een ander tempo wordt afgelegd, alleen nog maar omdat het telkens een andere weg is met een volstrekt ander vertrekpunt, en zonder vooraf gegeven eindpunt. “
Abe Geldof (Professor UGent, vakgroep psychoanalyse)
